Çarşamba, Kasım 02, 2005

BAYRAMLAR BAYRAM OLA !

Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine
Kızı ' bayram' dedi, yalınayaklı
Adam ' Bayram' dedi tam ağlamaklı
Eli öpüldükçe içi burkuldu
Konuşmak istedi dili tutuldu
Güç bela ağzından bir ' of' kurtuldu
Oğlu ' Bayram dedi sırtı yamalı
Adam ' he ya' dedi gözü kapalı
Düşündü kış yakın, evde odun Yok
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok
Yok yoka karışmış: tuz yok, sabun yok
Avrat ' Bayram' dedi eğdi başını
Adam ' evet' dedi, sıktı dişini
Çalışsa ne iş var, ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara
Takvim ' Bayram' dedi, silindi yazı
Adam ' öyle' dedi, bağrında sızı
Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
Aylar, yıllar, günler erirken yasta;
Yer - gök ' Bayram' dedi ağzını açtı;
Adam ' Bayram' dedi evinden kaçtı.


Abdurrahim Karakoç