yine geçmişten...

evden ayrılır, daha önce belirlediğimiz bir yerde buluşurduk arkadaşlarla. uzuuun yol boyunca neler konuşurduk neler. istikamet adından nefret ettiğim ortaokulumuz.

abi dün akşam bir film vardı. adam kadını öyle öptüki babam televizyonu kapattı, tühh dedim içimden. (kahkalar atıldıkca yol kısalırdı sanki)

amaan onu boşver galatasaray yine yendi feneri. ( bu saatlerde sanırım fener can çekişiyor)
prekazi ortasahadan attı golü, yapmayaaaaa. ne adam yaaaaa. yaaaaa yaaaaaaa. blaaa blaaa

ders çalışan oldumu aranızda. bizim din dersinden yazılımız var bugün. ( dinbilgisi ve kültürü müydü neydi, hoca garanti okul müdürüydü) ben fatiha suresini okudum geçtim :)

ofyaa bugün pazartesi,
hıııı,
bitmez bu hafta.
amaan bugün işteknik dersi var. ne yapcas yine ayşeyi 2 saat göremeyeceğim :)

sohbet sohbeti açar okula gelirdik anında. bu arada okulla ev arası en az 10 km.
yol çok uzundu aslında. cepteki harçlık 1 dolmuş parası :) herkes dönüşe saklıyordu, çünkü okula gidiş aslında kolaydı. indiğimiz yokuş çok dikti. amaaa olurda bir simit yerseeeen. eve dönerken simitle beraber başka ne yediğini düşünürdün işte ? :)
annelere babalara göre herşey normaldi onlar bukadarınıda lüksden sayıyorlardı. birde apartmanlarda oturanlar vardı. gıcık olurdum ozamanlar:) onlar yazın odun kırıp kömür taşımaz. kışın soba yakmaz çektiğini bilmezlerdi. nereden bilsinlerdiki :) bende bilmezdim yıllar sonra sobanın sesini, pişirdiğimiz kestaneleri
önünde ayakkabı kurutmalarımızı ne bileyim işte hepsini özlüyorum.



herşey çileydi aslında.
nerede ve nezaman biteceğini bilemediğin türden.

akşam babam gelirdi eve, yemek yenir. kulaklar dikilmiştir aslında sokaktan gelecek olan o tanıdık ıslık sesini duymaya. sonra arka camdan balkona oradan yola cüneyt arkın misali atlanır.
ya saklanbaç oynardık ya uzun eşek .
Eşek garantiydi aslında. evde olmadığımı farkedince evdeki hiyerarşi sürecine start verirdi ağabeylerim :)