seni çok özlüyorum..

yaşım ya 17 ya 18...
oturmuşum murat 124 ün çamurluğuna, yaz günü akşam saati tam kapının önünde.. sokaktan geçenlere bakınıyor arkadaşlara laf yetiştiriyor bir yandanda Ayşegül ü bekliyorum, tabir-i caizzzz benimki olur kendileri.

derken sokağın başında benimki belirir. üst baş düzeltilir. sonunda Ayşegül geliiiir. arkadaşlar dağılır. yalnız bırakmak lazım kumruları dimi.
ben sağ çamurlukta benimki sol çamurlukta uzuuun uzuun sohbet, derken hava kararmaya yüztutmuş seni eve bırakayım edalarında tam gidecekken. bizim evin salon penceresi açılır.
kimi göreyim. BABAM!!
o sırada babamla gözgöze gelişimi hayatımın sonuna kadar unutmam mümkün değil.. hem utanmış hem biraz büyüdüğümü farketmiştim aslında.

bana küçük kaş göz işaretleri yaparak yanımdakini sordu, (kim o).
bende cevap verdim yine küçük kaş göz hareketleriyle, (gir içeri) .

sonra ip koptuuuu.