Next One...

Biri biter diğeri başlar... Eski bir arkadaşım baş ağrısını hafifletmek için kulağını çekerdi, acıyı başla bir acı ile dizginlediğini düşündürdü..belki de gerçekten başarıyordu bilinmez.. Ne zaman kendimde denesem hüsranla sonuçlanıyordu yada, biri diğeri kadar acıyor biri yetmezmiş gibi iki acı ile başbaşa kalıyordum.. Başıma kulağımı, yada başka bie yerimi ortak ediyordum.. Zarar ortağı.. Hayatım zarar ortaklarımla doluydu.. Nereye uzansam zarar verir olmuştum.. Zarar ortağı... Kar ortağı yokmuydu bu hayatta? Bazı acılar vardıki, dindiremeyeceğin türden.. Kalp acısı gibi.. Ömrün boyunca yanında olacak hiç unutulmayacak eski bir hatıra gibi.. Bir çift göz, güzel dudaklar yada duyabildiğin en güzel iki kelime gibi.. Hasret olduğun belki.. Bir diğeri ile asla kapanmayacak yara gibi.. Eskiyi ne kadar istediğini, eskiye anlatmaya kalkmak mümkünmü acaba? Mesela, babama seni çok özledim diyebilirmiyim? Yada kalbime? Kalbimdeki en büyük acıya?... Çok denedim, en azından çok denedim... Şimdi bütün bu acıların içine, yenileri hala peşimi bırakmazken... Eski acılarımı o kadar çok seviyorumki.. Çok özledim...hemde çok... E hadi sıradaki buyur gel diyorum artık.. Nasıl olsa unutturamazsın!..