Perşembe, Temmuz 18, 2013

deneme





babamın ölüsünü gördüğümde sarılmamış ve  dokunamamıştım. bir an önce gömüp bir anlamda onu ve kendimi rahatlatmak istemiştim. Küçük çoçuklar  ölülerden korkutularak büyütülmemeliydi sanırım derin bir uyku haliydi ve küçük ağabeyimin ölümünden yıllar sonra yaşamıştım sarılamayışımın pişmanlığını. ve hiç unutmam babamın derin uykudaki halini, biçimli dudaklarının arasından dişlerinin parıltısı dikkatimi çekmişti. O nu gömerken, mezara büyük ağabeyim, dayım ve ben beraber yatırmıştık. küçük olduğum için ayakucu bana gelmişti.. Babama son kez dokunuyordum yada kefene ilk kez. İkisi arasındaki farkı hala bilmiyorum.. Ayaklarına uzun uzun sarıldım ta ki ; birileri  yeter artık bırak diyene kadar.







Hiç yorum yok: