bilen duyan varsa haber versin lütfen...

Insanlıktan haberi olan varmı? Hala iyi insanlar varmı bu dünyada? Yeteri kadar direnen, kalbi olan? Birşeyler yapması gerektiğine inanan, bencil ve kibirli olmayan varmı yakınlarınızda? Öldürülen çocuklar için sadece üzülmekten utanıyorum?.. Hollywood'un Amerika'sı nerede? Han şu bütün dünyayı kurtaran, G.I co ları, ramboları, tanrıları nerede? Iron man, kaptan amerika.... Hadi tam zamanı, çocuklar öldürülüyor hadiiiii!... Yıllarca bize pompaladıkları filmlerin kahramanları çıkın ortaya, sessiz kalmayın. Ümmet, bizim millet, yahu sadece film izledik, üretemedik hep tükettik.. Din'i bile,,,,,,böldük parçaladık...sadece Twitter dan Facebook dan efelendik,,,milliyetçi bazen de solcu, bazen gezi zi, bazen devletçi...ana yok Ata yok artık. Okulda eğitim, hastanede sağlık yok, ek ders ücreti, döner sermaye konulu toplantılar var.. Sevgi yok, aşk yok...heyecan yok,,,özlem yok...mahvolmuş bir dünya var...belki sadece benim dünyam böyle... Ben seviyorum, özlüyorum.. Her şeyi kalbimde hissediyorum...sevdiğimden bile farklıyım, haberi bile yok bu dünyadan, yada benim dünyamdan...çok dardayım çok....

far out...

Yanında olmayan insanlar için sıkma canını, Bir insan gerçekten isterse, yanında olmanın bir yolunu elbet bulur.. Ve unutma; bahaneler, sadece uzak kalmayı tercih edenler içindir...

Next One...

Biri biter diğeri başlar... Eski bir arkadaşım baş ağrısını hafifletmek için kulağını çekerdi, acıyı başla bir acı ile dizginlediğini düşündürdü..belki de gerçekten başarıyordu bilinmez.. Ne zaman kendimde denesem hüsranla sonuçlanıyordu yada, biri diğeri kadar acıyor biri yetmezmiş gibi iki acı ile başbaşa kalıyordum.. Başıma kulağımı, yada başka bie yerimi ortak ediyordum.. Zarar ortağı.. Hayatım zarar ortaklarımla doluydu.. Nereye uzansam zarar verir olmuştum.. Zarar ortağı... Kar ortağı yokmuydu bu hayatta? Bazı acılar vardıki, dindiremeyeceğin türden.. Kalp acısı gibi.. Ömrün boyunca yanında olacak hiç unutulmayacak eski bir hatıra gibi.. Bir çift göz, güzel dudaklar yada duyabildiğin en güzel iki kelime gibi.. Hasret olduğun belki.. Bir diğeri ile asla kapanmayacak yara gibi.. Eskiyi ne kadar istediğini, eskiye anlatmaya kalkmak mümkünmü acaba? Mesela, babama seni çok özledim diyebilirmiyim? Yada kalbime? Kalbimdeki en büyük acıya?... Çok denedim, en azından çok denedim... Şimdi bütün bu acıların içine, yenileri hala peşimi bırakmazken... Eski acılarımı o kadar çok seviyorumki.. Çok özledim...hemde çok... E hadi sıradaki buyur gel diyorum artık.. Nasıl olsa unutturamazsın!..

Renksiz....

Sevinci, rengi, neşesi ve konforu olmayan biri... Bir ayağı diğerinden bir ton daha koyu, bir kolu bütün vücudundan daha sıcak biri... Yaklaşık 50 gündür sıfır ağrı nedir bilmeyen biri..