Ankara -15 'C

Hava buz gibi, ama güneşli. sabah evden çıktığımda arabanın göstergesi (-15) i gösteriyordu. Yıllardır bu kadar soğuk hiç olmamıştı. Ben yine şanslıyım evden çıkar çıkmaz arabaya biniyorum arabayı ısıtıp yola devam ediyorum. durakların önünde kalabalığı görünce içim sızlıyor. Doğup büyüdüğüm yer aklıma geliyor. kar yağar; minübüs gelmez otobüs gelmez, ama gidilmesi gereken işler, okullar vardır. kalabalık, iplik gibi sıra olur durakların önü. taksiler bile çifte tarife uygular bu günlerde tabi binecek paranız varsa. hele birde odun kömür koalisyonu gelir gözümün önüne. soba iyi ısıtır, ama döngüsünü tamamlarsanız. önceden odun kırıp odunluğa, kömür alıp kömürlüğe koyarsanız tabi çok iyi ısıtır, kemiklerinizi bile. kızım zeynep ilk defa kar gördü. eline aldı soğuğu farkedince elinden attı ve eve doğru koşmaya başladı , eve girmek için bu kadar çabaladığını ilk kez gördük :) biz böylemiydik acaba, tabiki değildik. kardanadam yapar yuvarlanırdık karın üstünde. soğuk umrumuzda bile olmazdı terlerdik birde, sonra gelir donmuş elleri sobanın üstünde ısıtırdık. kar taneleri sobanın üstüne düştüğünde çıkan cosss sesleri mutlu ederdi bizi. ve birde ayakkabılar kesinlikle sırılsıklam olurdu ve soba yanında kurutulurdu. şu an o günleri çok özlediğim söylenemez ama tadını çıkarttığımdan eminim. ve yakacak odun bulamayanlar aklıma geliyor ardında :(. sabır dilesen ne anlamı olurki. çoluk çocuk ne anlar sabırdan.